- แว้
- ก. ร้อง (ใช้แก่เด็กแดง ๆ) เช่น เด็กคนนี้ พอแว้ออกมาก็มีเงินเป็นล้านแล้ว, อุแว้ ก็ว่า, โดยปริยายหมายความว่า เกิด เช่น พอหลานแว้ออกมา ย่าก็ดีอกดีใจ. ว. เสียงอย่างเสียงเด็กแดง ๆ ร้อง เช่น เสียงลูกร้องแว้, อุแว้ ก็ว่า.
Royal Institut Dictionary. - The Royal Institute, Thailand. 1999.
